1 mei een feestdag - en strijdag

Beetje geschiedenis over 1 mei:

Op 1 mei 1886 werd de eerste 1 meibetoging ter wereld een groot succes. Overal werd actie gevoerd rond dezelfde slogan “3 x8": geen enkele arbeider werkt méér dan 8 uur, dus 8 uur werk, 8 uur rust en 8 uur ontspanning of opvoeding. De reactie van het patronaat bleef niet uit. Het merendeel van de patroons stelde de stakers voor een lock-out, zij voerden werkwilligen aan en al vlug zou de eerste 1 meimanifestatie ter wereld ook een gewelddadig einde kennen.

De naaimachinefabriek Mac Cormick in Chicago was reeds vanaf februari in staking. De patroons trachtten de algemene staking in hun bedrijf te breken door werkwilligen aan te voeren. Op 3 mei kwam het tot een treffen: de politie verbreekt de piketten en opent het vuur op de stakers. Er vallen 6 doden. De volgende dag is gevuld met bloedige incidenten en er vallen tientallen doden. Acht leidersfiguren van de Amerikaanse vakbond worden gerechtelijk vervolgd en veroordeeld tot de doodstraf. Drie krijgen "genade" door middel van levenslange gevangenisstraf, één pleegt zelfmoord, de anderen worden opgehangen.

De eis tot arbeidsduurvermindering wordt dus in bloed gesmoord, maar de Amerikaanse vakbonden laten zich niet intimideren en besluiten in 1890 de strijddag voor de achturige werkdag opnieuw in te voeren op 1 mei.


Onbetaalde verlofdag


Maar feest- of strijddag, 1 mei was alleszins géén wettelijke feestdag. De dag bleef tot 1947 voor iedereen, met uitzondering van het personeel van een aantal steden, een onbetaalde verlofdag. Het was dan ook, vooral vóór 1914, zeer moeilijk om massale 1 meifeesten te organiseren.
Wie die dag thuisbleef manifesteerde zich als socialist, wat niet door alle patroons werd gewaardeerd, vooral niet op het platteland. Intussen was ook de inhoud van 1 mei geleidelijk aangepast.


Heeft 1 mei nog zin?


Dit brengt ons uiteindelijk bij de vraag die velen zich vandaag tellen. Heeft het 1 meifeest nog langer zin ? Het antwoord op deze vraag is ja. 1 mei blijft een socialistische actiedag en een vriendenfeest.
We moeten daarom terug naar de grondgedachte van 1 mei, die we in de loop van de geschiedenis uit het oog verloren zijn: 1 mei is een dag van uitdagingen waarvoor het democratisch socialisme zich federaal en wereldwijd kan engageren.


Hoe vullen wij deze dag in?
Iedere werknemer vult zelf in wat 1 mei voor hem betekend.....Wij zullen met alle werknemers die wensen 1 mei gaan vieren in Antwerpen. We zullen allen verzamelen om 08.30u aan het stadion te Mol en gaan er een mooi feest van maken en stilstaan bij het bloed dat er gevloeid is langs arbeiderszijde voor de 8 uren werkdag. En de strijd is lang nog niet gedaan.

INDEXERING

Binnen de sector van de non-ferrometalen (paritair comité 105) worden alle lonen op 1 mei 2014 geïndexeerd met 1,03 %. De volgende indexering is voorzien op 1 juli 2015.

25 mei : stemmen voor de goei !

Stemadvies is voor pastoors deze zonden willen we dus mijden.

Daarom posten we hier een link om de stemtest van de VRT te kunnen doen, je kan daar ontdekken welke partij het dichtst staat bij uw idee voor een beter Belgie , beter Vlaanderen en beter Europa.

Veel plezier met het ontdekken van de partijprogramma's !

 http://www.stemtest2014.be 

50.000 betogers tegen asociaal Europa

Een betoging tegen het Europese afbraakbeleid kreeg in Brussel 50.000 mensen op de been. Er waren grote delegaties uit Frankrijk, Nederland en Duitsland. “Extreemrechts krijgt straks misschien wel 100 zetels in het Europees Parlement. Mensen haken af of geven een foertstem. De Europese Commissie moet dringend rekening houden met onze colère”, zei Thierry Lepaon van de Franse vakbond CGT. Het verhaal is bekend. Na de crisis van 2008 sloeg Europa het pad in van harde besparingen. De economie nam prompt een nieuwe duik en daar zijn we nog altijd niet van hersteld. In het vooruitzicht van de Europese verkiezingen besloot het Europees Vakverbond nog eens een vuist te maken. Dat lukte. Toen de eerste betogers aankwamen aan het Jubelpark moesten de laatste groepen nog vertrekken aan het Noordstation in Brussel. Volgens de vakbonden waren er 50.000 betogers. Misschien wel de helft daarvan had er een lange bus- of vliegreis voor over om naar hier te komen. “Europa heeft een nieuwe weg nodig. Een weg die leidt naar investeringen in openbare diensten en onderwijs en die kwaliteitsvolle jobs creëert voor de generatie jongeren die we nu dreigen te verliezen”, zegt Bernadette Segol, algemeen secretaris van het Europees Vakverbond. In de senaat werd een wetsontwerp goedgekeurd dat de syndicale vrijheden aan banden legt. Maar wie de vakbonden probeert te beteugelen, bereidt in stilte sociale achteruitgang voor. Op 25 mei moeten we links afslaan, weg van het conservatief Europa van het kapitaal”, zegt ABVV-voorzitter Rudy De Leeuw. "Het besparingsbeleid staat bij veel partijen in het verkiezingsprogramma. Dat zijn niet de politici die wij willen", zegt ACV-voorzitter Marc Leemans. “Wij gaan binnen kort ook actie voeren tegen het vrijhandelsverdrag TTIP. Het is mij al opgevallen dat de Duitse vakbonden daar een zeer hard standpunt hebben tegen ingenomen.” Volgens Olivier Valentin van de liberale vakbond ACLVB bewijst de grote opkomst dat de vakbonden zich niet laten doen. Uit het Roemeense Constanza is Mitica Osit naar Brussel gereisd met leden van de vakbond van het onderwijzend personeel: “Een onderwijzer in de lagere school verdient nog 250 euro per maand. De gebouwen worden niet meer onderhouden. Wij eisen terug investeringen in het onderwijs. Dat is de toekomst voor onze kinderen.” Carlos Silva van de Portugese vakbondskoepel UGT kan zich goed aansluiten bij de slogans van andere delegaties in de betoging. “Wij voelen ons gesterkt door de solidariteit die we voelen met onze strijd in Portugal. Vandaag zie ik dat er wel degelijk Europese solidariteit is. Het Europese vrijhandelsverdrag TTIP is zeer gevaarlijk. Hier moeten we gezamenlijk tegen strijden.” Duitse havenarbeiders, busbestuurders en hospitaalpersoneel zijn er ook bij de betoging, samen met hun vakbond ver.di. Andreas Riedl is woordvoerder van de delegatie: “ Het Europese beleid moet veranderen. Alles gaat maar naar die dunne laag aan de top, de één procent. Het schokt me dat politici hier het Duitse economische model bejubelen. Dat is een sociale ramp. Dat model is gewoon slecht. Dit mag je absoluut niet imiteren. Ik voel me goed bij deze grote betoging, maar hier zouden vandaag in feite 1 miljoen mensen moeten aanwezig zijn.” Havenarbeiders Op het einde van de betoging kwam het tot een schermutseling tussen boze havenarbeiders en de politie die Europese wijk probeerden af te schermen. De havenarbeiders waren met vele honderden uit Antwerpen en Gent gekomen. "Normaal moeten we mensen overtuigen om te betogen, maar deze keer ging het vanzelf", zegt Frank Moreels van de socialistische transportbond. "Dat heeft twee redenen: havenbaas en meesterprovocateur Fernand Huts en de uitspraken van eurocommissaris Siim Kallas. Het is eenvoudig: als die twee hun zin krijgen, wordt het statuut van de havenarbeiders ondermijnd. Dan zou in de toekomst ook de bemanning van een schip mogen laden en lossen. Dat is het einde van de havenarbeid en het einde van de veiligheid in de haven", zegt Moreels. christophe callewaert Lode Vanoost