halfweg: de resultaten

Bij gebrek aan de nodige tijd om de resultaten in te kijken geven we jullie alvast de mening van de "Grote" Baas.  
 

 

De zinkspecialist Nyrstar bleef met haar resultaten voor het eerste halfjaar onder de verwachtingen. Toch stijgt het aandeel 15 procent. 'Ik geloof in het toekomstverhaal van Nyrstar', zegt CEO Ronald Junck. En de verkoop van zijn eigen aandelen? 'Dat moest van de banken'. 

 

 

 

CEO Ronald Junck: 'Ik geloof in de toekomst van Nyrstar'.

De sterke man van Nyrstar, Ronald Junck, beloofde vorig jaar om de kasstroom van het bedrijf op vijf jaar te vervijfvoudigen⁽¹⁾. Tot vandaag bleven de resultaten echter uit⁽²⁾. Beleggers begonnen zich luidop vragen te stellen, zeker nadat Junck zelf 900.000 aandelen van de hand deed. Junck blijft het ingeslagen pad verdedigen.

Hoe kijkt u zelf naar de resultaten?

Ronald Junck: ‘Ik ben best tevreden. We hebben de productie van onze mijnen kunnen opdrijven. Ze zijn nu goed voor 50 procent van onze winst. Ook de resultaten van onze smeltactiviteit zijn in het tweede kwartaal veel beter. En we hebben de schuld teruggedrongen met 100 miljoen euro. We maken ons geen zorgen over onze schulden - we zijn financieel gezond - maar we blijven ze wel verder afbouwen.’

Gelooft u nog steeds dat de uitstap naar de mijnbouw de juiste keuze was voor Nyrstar?

Junck: ‘Meer dan ooit. Er bestond veel twijfel over onze mijnactiviteiten. Kunnen ze wel geschikte mijnen vinden? kunnen ze die uitbaten? Ondertussen zien we in al onze eigen mijnen veel verbetering en doen we het zelfs beter dan de vorige eigenaars. De gedaalde leveringen uit de Talvivaara-mijn in Finland konden we gemakkelijk opvangen door de gestegen productie in onze eigen mijnen. Niet slecht toch, voor een bedrijf dat eigenlijk geen mijnactiviteiten had?’

Wat zijn de verwachtingen voor de tweede helft van het jaar?

Jucnk: ‘We doen geen uitspraken, want daarvoor zijn er teveel onzekerheden: de metaalprijzen, de koers van de euro en de Australische dollar en de ontwikkeling in de wereldeconomie. We blijven hard werken aan de productiviteit van onze mijnen en smelterijen en aan de afbouw van onze schuld.’

Investeringen in nieuwe mijnen komen er dus niet?

Junck: 'Zeg nooit nooit, maar er is zeer weinig kans op. Er is ook niet zoveel in de aanbieding dat interessant is voor ons en door de lage prijzen is bijna niemand bereid nu te verkopen. Voorlopig luidt het devies: Improve what you have!’

Arbeid is niet het eerste waarop we willen besparen.

 

Wat verstaat u precies onder dat devies?

Junck: ‘Elk bedrijf moet optimaliseren, maar zeker in een sector met lage marges als de onze is het uitermate belangrijk. Het voordeel van onze uitbreiding naar de mijnsector is dat onze groep nu groot genoeg is, zodat er ruimte is voor herstructurering. Voordien zou kosten besparen bijna automatisch banenverlies betekend hebben.’

Maar u broedt dus nog op een plan?

Junck: ‘We zijn inderdaad begonnen met de uitwerking van een plan. We voeren een evaluatie uit binnen de hele groep. We kijken in de eerste plaats naar al onze processen en zoeken naar manieren om dingen goedkoper te doen. Dat proces zal nog een tijdje duren, maar de eerste resultaten moeten op het einde van dit jaar zichtbaar zijn. Bedoeling is om vanaf 2014 veel efficiënter tewerk te gaan.’

Betekent dit ook dat er banen op het spel staan?

Junck: ‘Arbeid is niet het eerste waar we willen op besparen. Maar, als we de efficiëntie kunnen verhogen, zullen er gaandeweg wellicht ook jobs verloren gaan. Concrete cijfers kan ik daarover nog niet geven en ik zeg ook niet dat er vestigingen gesloten zullen worden. Een bedrijf redden doe je trouwens niet met besparen alleen, daarom moet de productiviteit ook omhoog.’

De historische relatie tussen ons aandeel en de zinkprijs is verdwenen.

 

Kosten besparen? Betekent dat ook dat u opnieuw wil onderhandelen met de overheid over de elektriciteitsprijzen?

Junck: ‘De prijs voor elektriciteit is in België vergelijkbaar met Nederland en Frankrijk. Enkel de kosten voor transport en de belastingen liggen hoger. Dat zorgt voor belangrijke verschillen. De Vlaamse regering heeft ons al steun toegezegd en er zijn inspanningen gebeurd. Ik hoop gewoon dat de overheden ook in de toekomst het belang van de industrie blijven inzien.’

Wat vind u van de huidige koers van het Nyrstar-aandeel?

 

Junck: ‘Het is een vreemde tijd om de waarde van een aandeel te beoordelen. De koers reageert op elk nieuws. Kijk maar naar wat gebeurde naar aanleiding van de aankondiging van de verminderde productie in de Talvivaara-mijn. Dat productieverlies had nauwelijks invloed op Nyrstar en kon binnen de groep gemakkelijk opgevangen worden, alleen reageerden de beleggers hypernerveus op dat bericht. Opvallend is dat de historische relatie tussen ons aandeel en de zinkprijs verdwenen is. Ons aandeel vertoont nu grote gelijkenis met andere mijn- en metaalgroepen.’

Met zomerse groeten,

Abvv

66 maal meer RSZ-korting voor Bert De Graeve dan voor zijn arbeiders

Als de regering geld zoekt voor de relance van onze economie, dat ze dan eens kijkt naar de kortingen die werkgevers vandaag krijgen op de sociale bijdragen. Want dat die vele malen hoger liggen voor hoge lonen dan voor lage en middenlonen is ronduit absurd. En weggesmeten geld.

Subsidies voor hoge lonen

“Alle bestaande lastenverlagingen screenen op hun effect en eventueel verschuiven. We moeten vooral de lasten op de middelste lonen naar beneden krijgen.” Zo sprak UNIZO-topman Karel Van Eetvelt op 16 april in De Morgen.
Wij zijn het volledig met hem eens. Want de bestaande patronale bijdrageverlagingen in de sociale zekerheid (de RSZ-kortingen) worden niet goed aangewend.
De kortgeschoolde werklozen maken bijna 60% uit van het totaal aantal werklozen. Alle specialisten pleiten er dan ook voor om de verminderingen van de sociale bijdragen vooral te concentreren op de lage lonen alsook op vorming en opleiding.
In de praktijk gebeurt echter het tegenovergestelde: de sociale zekerheid geeft nu al meer dan dubbel zoveel subsidie aan de hoge dan aan de lage lonen. En het wordt altijd maar erger... Van een Mattheüseffect gesproken!


500 miljoen euro korting

Voor elke werknemer krijgt de patroon elk trimester 400 euro bijdragevermindering. Omdat de werkloosheid veel hoger is bij de laaggeschoolden komt daar voor lonen lager dan 2000 euro bruto per maand nog een schep bovenop.
Op vraag van werkgeversorganisatie VBO werd ook een bijdrageverlaging ingevoerd voor de hogere lonen boven de 4000 euro bruto per maand. Alhoewel vragen kunnen gesteld worden bij het nut van deze maatregel, had de regering hiervoor slechts een bescheiden bedrag voorzien: 100 miljoen euro per jaar.
Het venijn zat hem echter in de manier waarop deze maatregel werd uitgevoerd. Noch de loongrens van maximum 2000 euro bruto voor de lage lonen, noch de loongrens van minimum 4000 euro bruto voor de hoge lonen werden geïndexeerd.

Bij elke indexering of loonsverhoging werd dus minder bijdrageverlaging toegekend voor de lage lonen, en meer voor de hoge lonen:

•De bijdrageverlaging voor de lage lonen daalde aldus van 381 miljoen euro in 2005 naar 214 miljoen euro in 2012, en zal tegen 2016 verder zakken tot beneden 150 miljoen euro.

•De bijdrageverlaging voor de hoge lonen steeg van 78 miljoen euro naar 508 miljoen euro, en verhoogt tot 600 miljoen tegen 2016, terwijl de regering oorspronkelijk slechts 100 miljoen voor deze maatregel uittrok!

Hetzelfde verhaal dus als dat van de notionele belastingaftrek voor de bedrijven: aangekondigd voor 500 miljoen euro, vandaag bedraagt de kostprijs al 4,5 miljard euro, en betalen de grote bedrijven geen belasting meer.


Hoger / Lager

Radicaal ingaand tegen alle adviezen en elk goed verstand zorgt dit mechanisme ervoor dat een werkgever voor een laaggeschoolde werknemer veel minder bijdrageverlaging krijgt dan voor een hooggeschoolde, die eender waar aan de bak kan.

•Voor iemand met een laag loon krijgt de werkgever gemiddeld 156 euro extra bijdrageverlaging.

•Voor iemand met een hoog loon krijgt de werkgever meer dan dubbel zoveel korting: ca. 380 euro.

Bovendien wordt die bijdrageverlaging groter naargelang het loon stijgt:
•Voor een bediende met 4500 euro bruto per maand krijgt de werkgever 90 euro extra per trimester, wat goed is voor 0,66% van het brutoloon.

•Voor een kader dat 6000 euro bruto per maand verdient, krijgt de werkgever per trimester 360 euro extra bijdragevermindering, goed voor 2% van het brutoloon.

•Een CEO die 20.000 euro bruto per maand verdient, krijgt bijna 3000 euro of 5% bijdragevermindering per trimester.


66 x meer voor CEO

Voor een hoog loon betaalt het bedrijf dus proportioneel veel minder sociale bijdragen dan voor iemand met een middenloon.

Bert De Graeve, CEO van Bekaert, verdiende 1,78 miljoen euro in 2011, een slordige 128.520 euro per maand.

Voor hem krijgt Bekaert 103.920 euro bijdragevermindering per jaar. Als hij 57 jaar is, komt daar nog 1600 euro bij, ongeacht het loon.
Voor de arbeiders van Bekaert wordt slechts 400 euro per trimester of 1600 euro bijdrageverlaging per jaar toegekend.
Voor Bert De Graeve wordt dus 66 keer meer patronale bijdrageverlaging gegeven dan voor zijn arbeiders. Kan iemand ons eens uitleggen waar dit goed voor is!?

Geld over de balk

De laaggeschoolden met enkel een diploma lager en basisonderwijs maken 28% uit van het totaal aantal werklozen. Daar bovenop komen de 29% werklozen die het secundair onderwijs niet beëindigden. Samen goed voor 57%.

Diegenen die in aanmerking komen om een hoog loon te verdienen, de universitairen met een masterdiploma, maken maar 5% uit van de werklozen!
De regering Leterme besliste al enkele jaren geleden daarom om de loongrens voor de bijdragevermindering van de hoge lonen te indexeren. Uiteindelijk voerde de regering Di Rupo dit pas nu door. Maar enkel voor de toekomst. Het onevenwicht zal nog verder groeien, alhoewel langzamer.
Ondertussen is de scheeftrekking gebeurd. We vragen ons werkelijk af wat het nut ervan is om honderden miljoenen bijdragevermindering toe te kennen voor goed opgeleide werknemers met hogere lonen, wiens tewerkstelling zeker niet zal afhangen van deze subsidie.



Tip voor de regering

Instellingen zoals de Hoge Raad voor Werkgelegenheid of de Nationale Bank pleiten er al jaren voor om de bijdrageverlagingen te concentreren op de lage lonen van de kortgeschoolden, en voor vorming en opleiding.
Ziehier dus een tip voor een regering die geld zoekt om iets te kunnen doen voor de relance van onze economie en voor de werkgelegenheid. We zijn het volledig eens met Karel Van Eetvelt van UNIZO: gebruik dat geld voor de lage en de middenlonen in plaats van voor het financieren van riante bonussen!

Jef Maes, directeur sociale studiedienst federaal ABVV

Wilde plannen van onze Baas.

De zinkgroep Nyrstar overweegt een Australische smelterij om te vormen tot een hoogtechnologische fabriek. Bedoeling is om er behalve zink, lood, goud, zilver en koper ook nog andere hoogwaardige materialen uit de mijnconcentraten te halen. Een investering van bijna 300 miljoen euro.

In de Australische media deden al langer geruchten de ronde over een potentiële her-bestemming van de zinksmelterij in Port Pirie, Zuid-Australië. Om duidelijkheid te scheppen, stuurde Nyrstar gisterenavond laat een persbericht uit. Daarin bevestigt het bedrijf de plannen.

De herontwikkeling moet de toekomst van de smelterij op lange termijn garanderen, met dank aan de recuperatie van metalen met een hogere waarde - lees: hogere marges. Nu produceert Nyrstar al zink, lood, goud, koper en zilver in Port Pirie.

Het plan zou perfect passen in de strategie van Nyrstar om meer waarde te halen uit zijn aangevoerde grondstoffen. Het bedrijf deed eerder al investeringen in dezelfde richting.

‘Daardoor kon men onder meer al starten met de productie van indium in de smelterij in Auby (Frankrijk) en van telluriumdioxide in de smelterij in Port Pirie. Beide producten hebben een hoge marge en ze putten nieuwe waarde uit de grondstoffen van Nyrstar', klinkt het in een persbericht.

Als het plan doorgaat, dan kost dat de groep zo’n 350 miljoen Australische dollar (een kleine 300 miljoen euro). Die investering zou gespreid worden over verschillende jaren. Nyrstar is in gesprek met lokale en federale overheden om toegang te krijgen tot financiële ondersteuning.

Voor alle duidelijkheid: een beslissing om te investeren is nog niet genomen. Dat zal alleen gebeuren als uit verder studies blijkt dat de marges uit die activiteiten minstens gelijk zijn aan die van de mijnbouwactiva, eerder dan die van de smeltactiviteiten.

En Nyrstar kleeft daar nog een tweede voorwaarde aan vast. 'De investering zal pas toegekend worden indien de financiële capaciteit overeind blijft om de strategie om mijnbouwactiva over te nemen verder te zetten.'

Bijzondere OR 9 juni 2012

Beste collega’s,

Eerder dit jaar werd Project Lean gelanceerd, het project dat een effectieve bedrijfsvoering en toekomst zal verzekeren voor Nyrstar, in tijden van onduidelijke marktomstandigheden.

Het Project omvat een hervorming en stroomlijning van de diensten in de smelters en mijnen binnen Nyrstar.

Bijkomende redenen waarom Nyrstar’s bedrijfsvoering onder druk staat zijn o.a. de prestaties van de mijn Talvivaara, dalende Treatment Charges en een dalende zinkprijs.

We moeten ervoor zorgen dat ondanks deze omstandigheden onze onderneming winstgevend blijft, en hierin kan Project Lean helpen.

Wat houdt Project Lean in? Het project zal ons hoofdkantoor en mijnbouw- en smeltactiviteiten kritisch gaan bekijken, met het oog op een aanzienlijke en duurzame vermindering van de bedrijfskosten.

Ondersteunende functies enerzijds en operationele functies anderzijds zullen binnen de mijnen en smelters op elkaar worden afgestemd en gestandaardiseerd (voorbeeld: synergieën creëren tussen Europese sites).

Dit kan mogelijk leiden tot een vermindering van het aantal werknemers en contractors.

Het project volgt een gestructureerde werkwijze, die bestaat uit het beoordelen van onze huidige activiteiten en het identificeren van kansen voor verbetering. Er zal een vergelijkende oefening worden gemaakt op grond van ‘benchmarks’ (de norm zeg maar) en bekende ‘beste praktijken’. Deze fase is reeds ingezet, en zal  in de loop van het vierde kwartaal van dit jaar worden afgerond.

In het kader van de herziening zullen er bezoeken aan de sites worden gebracht en zullen er interviews, workshops en een herziening van KPI’s plaatsvinden.

De uiteindelijke implementatie, fase 2 dus, zal tegen het einde van 2013 worden afgerond.

Als er mijlpalen zijn bereikt, dan zullen we dit communiceren.

Vanmorgen was er een aankondiging waar deze communicatie uit voortkomt.

De gegevens gaan we nu bekijken en begrijpen om u verder te informeren en eventueel te reageren.

Grtz
Abvv

Nog één jaar voor een eenheidsstatuut

En zo eindigt het werkjaar vlak voor het zomerreces zoals in september begonnen is: met een aanval op de index. Nu op bestelling gelanceerd vanuit de Nationale Bank. We rekenen er op dat het niet onaangenaam terugkeren zal zijn uit de vakantie en dat de socialistische partijen voet bij stuk zullen houden in de regering.


We kunnen nu al voorspellen dat het opnieuw een zwaar sociaal-syndicaal jaar zal worden. We zijn nog niet af van de index-discussie. De golf van herstructureringen is nog niet ten einde, met als (voorlopig) laatste in de rij Hörmann in Genk (85 jobs) en CG Power Sytsems in Mechelen (260 jobs). En dan heb je ook nog eens patroons, zoals bij Crown, die dat moeilijke sociaal klimaat verzieken, door zich op geen enkele manier te houden aan de regels van het sociaal overleg. Ook de interprofessionele en sectorale onderhandelingen beloven geen wandeling door het park te worden.

En dan is er 8 juli 2013. Een datum die ABVV-Metaal met rood heeft aangestipt. De regering en de sociale partners hebben tot dan de tijd gekregen van het Grondwettelijk Hof om de verschillen in statuut tussen arbeiders en bedienden weg te werken. Een enquête afgenomen door het uitzendbedrijf Tempo team bij 200 werkgevers en 530 werknemers toonde nog maar eens de grote meningsverschillen aan over het eenheidsstatuut. Tussen werkgevers en werknemers over de o.a. de kost. Maar ook tussen de werkgevers: bijna de helft van de bedrijven vindt een gelijke opzegtermijn van arbeiders en bedienden niet nodig. Vooral de KMO’s. Hetzelfde voor de afschaffing van de carensdag: bijna de helft van de KMO’s vindt dit onbetaalbaar. Bij de werknemers vinden dat 80% van de arbeiders een gelijk statuut rechtvaardig; bij bedienden is dat slechts 60%. De wet van april 2011, dat voortbouwde op het compromis uitgedokterd in het vorige IPA, kent geen genade in de ogen van de arbeiders. Slechts tien procent van de ondervraagde arbeiders bestempelt deze wet als een verbetering.

Een laatste opvallend cijfer: de meerderheid (ruim 60%) van de ondervraagde werknemers en werkgevers gelooft niet dat er tegen 8 juli een eenheidsstatuut zal zijn. We kunnen hen geen ongelijk geven. Want we zijn halfweg en veel lijkt er nog niet gebeurd te zijn. Volgens Stefan Nerinckx, advocaat bij Field Fisher Waterhouse en docent arbeidsrecht bij de HUB, moeten regering en sociale partners niet hopen op verder uitstel. Zeker de discriminaties inzake opzegtermijnen en carensdag (die het voorwerp van het arrest uitmaken) moeten op 8 juli volgend jaar effectief weggewerkt zijn. Een overgangsperiode is hoogstens mogelijk voor de verschillen waar het Hof zich nog niet expliciet heeft uitgesproken (jaarlijkse vakantie, de proeftijd, de eindejaarspremie, de overlegstructuren….). Als tegen 8 juli 2013 geen wet is die de lat gelijk legt voor de opzegtermijnen van arbeiders en bedienden, kan elke arbeider die zich bij ontslag gediscrimineerd voelt naar de rechtbank gaan en de rechtbank zal niet anders kunnen dan de arbeiders optrekken tot het niveau van de bedienden.


Een verder uitstel zal ABVV-Metaal niet aanvaarden. Compromissen die de discriminatie in stand houden evenmin. We mogen niet gaan voor halfslachtige oplossingen. Een eenheidsstatuut moet het uitgangspunt zijn. 8 juli 2013 staat DOOR EN DOOR ROOD aangestipt op onze kalender.

Herwig Jorissen

4 julie : ziekteverzuim zinkhallen

Tijdens de ochtendploeg werd onze aanwezigheid gevraagd in de dienst zinkhallen omwille van een mail die extra eissen stelde ivm ziek zijn tijdens de vakantieperiode.

Na een gesprek met de ploeg en leidinggevende is beslist om ons aan de regels uit het arbeidsregelment te houden. We melden in geval van ziekte dit aan de portier en brengen het ziekenbriefje tijdig binnen. We zijn niets extra verplicht.

We verwachten een rechtzetting en willen bij deze andere ploegen informeren als er niemand aanwezig is in ons lokaal.

mvg

Abvv