De Kempense charmezanger Juul Kabas wist het al: 't zijn zotten die
werken. En u weet het ook, telkens als u uw loonfiche bekijkt en ziet
hoeveel u daarvan afgeeft aan de overheid. Dan zit u al snel aan de
helft. Maar, zo hoort u iedere dag, ook dat zal niet volstaan.
Structurele ingrepen zijn nodig, een stukje van de welvaartsstaat en de
sociale zekerheid zal ontmanteld moeten worden, om ervoor te zorgen dat
de economische crisis overwonnen kan worden. Want alleen als er welvaart
gecreëerd wordt, als er een taart wordt gebakken, kan de verdeling
ervan beginnen. En zeker nu we allemaal ouder worden en de eurocrisis
wild om zich heen mept, moet de buikriem worden aangespannen, want
alleen zo komen we er bovenop.
Juist. Inmiddels weten we sinds
gisteren dat op eilanden waar wij nooit zullen komen tienduizenden
superrijken het ronde sommetje van 25.000.000.000.000 euro hebben
weggezet, veilig uit het zicht van de fiscus. 25 biljoen euro, een niet
voor te stellen bedrag, grofweg wat de hele Europese Unie in twee jaar
tijd produceert en verhandelt. Hef daar nog maar een vrij bescheiden
roerende voorheffing van 10 procent op, en met die 2,5 biljoen euro los
je moeiteloos de hele eurocrisis op, het verouderingsprobleem, en in een
klap zowat alle begrotingstekorten van de Europese Unie.
Niet
eens door een nieuwe belasting in te voeren, gewoon door aan de
superrijken te vragen nog maar een vijfde van de belastingen te betalen
die hun brave, naïeve en vandaag vaak werkloze en inleverende werknemers
vandaag wél ophoesten.
Natuurlijk was dit al jaren een publiek
geheim, maar nu ruim 2 miljoen documenten de verborgen rijkdom van meer
dan 130.000 individuen blootleggen, kan ook de overheid er niet meer
omheen om eindelijk werk te maken van deze schande. Superrijken die geen
cent bijdragen aan de gemeenschap, op een ogenblik dat 25 miljoen
Europeanen zonder werk zitten, er een verloren jongerengeneratie
opgroeit en de eerste Europese regeringen fors gaan snoeien in de
sociale zekerheid: zelden heeft de kreet 'Indignez-vous' betere voeding
gekregen. Want met het ontweken belastinggeld kun je investeren in werk,
infrastructuur, gezondheidszorg, onderwijs, wetenschappelijk
onderzoek... Kortom, de toekomstige generaties.
De nationale
regeringen hebben de plicht hun ontwijkende burgers op deze
belastingparadijzen te onderzoeken, op Europees niveau moet het systeem
zelf aangepakt worden. Arbeid wordt kapot belast, kapitaal wordt
vrijgesteld. Zolang die niet goed te praten brute ongelijkheid en
discriminatie blijft duren, krijg je de crisis nooit opgelost. Wie dat
niet reguleert en toelaat dat blinde hebzucht het blijft halen van
solidariteit en gemeenschapsgevoel, ondergraaft op niet eens zo lange
termijn de fundamenten van de samenleving zelf.
Yves Desmet
Hoofdredacteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten